Polski Język Migowy – pewnie nieraz słyszeliście skrót często używany w mediach PJM. Składa się on m. in. z alfabetu palcowego (za pomocą rąk pokazujemy litery migając np. swoje imię i nazwisko), liczebników, znaków ideograficznych (to te znaki, które możecie obserwować w czasie tłumaczeń np. filmów czy wiadomości) oraz ruchu ciała i mimiki twarzy, która jest niezbędnym elementem gramatyki tego języka. Tak - ten język posiada własną, odrębną gramatykę różniącą się od gramatyki języka polskiego.

Język migowy to narzędzie komunikacji nie tylko codziennej, lecz również w różnych dziedzinach sztuki. Istnieje między innymi poezja migana czy piosenki migane, wystawiane są sztuki w języku migowym. Wielu artystów Głuchych aktywnie współtworzy szeroko pojętą sztukę np. w Muzeum Śląskim, oprowadzają po wystawach w języku migowym czy organizują warsztaty integrujące środowisko osób słyszących z niesłyszącymi.

Na pewno zgodzicie się ze mną, że medycy jako pracownicy placówek, gdzie wśród pacjentów również znajdują się osoby Głuche, czy słabosłyszące powinny znać chociaż podstawy komunikacji w tym języku. Dlatego też, nasi słuchacze uczą się języka migowego w Medyku. Ale nie tylko by komunikować się z pacjentem Głuchym, czy słabosłyszącym, ale też by Ci wcześniej wymieniani pacjenci poczuli się bezpiecznie przy osobie z którą mogą się komunikować. By wiedzieli że obok jest profesjonalny medyk. Stworzyliśmy w Medyku specjalnie przystosowaną salę językową oraz platformę edukacyjną z której słuchacze mogą uczyć się języka migowego.

Na koniec kilka ciekawostek dotyczących „migowego”.

Czy istnieje jeden międzynarodowy język migowy? Nie. Każdy kraj ma swój język migowy.

Czy osoby Głuche mogą prowadzić auto? Tak. To doskonali kierowcy.

Czy tańczą? Tak. Wyczuwają drgania na parkiecie.

Na koniec mam gorącą prośbę. Nie używajmy określenia głuchoniemy. Osoby niesłyszące nie są nieme - mają swój język - język migowy.