Za czasów PRL-u (w latach 1973-2001), obchodzono ten dzień, jako Dzień Pracownika Służby Zdrowia w pierwszą niedzielę po 7 kwietnia. Obecnie (pod tą samą nazwą) obchodzony jest razem ze Światowym Dniem Zdrowia.
Światowy Dzień Zdrowia odbywa się co roku pod innym hasłem. Inicjuje on Miesiąc Zdrowia oraz rok działań realizowanych pod tym samym hasłem. W tym roku tematem przewodnim jest budowanie sprawiedliwszego i zdrowszego świata dla wszystkich.
Nasz "Medyk"już prawie 70 lat kształci młodzież w zawodach medycznych, więc praktycznie szkoła jest równolatkiem tego ważnego dla wszystkich medyków święta.
Tegoroczny temat przewodni: budowanie sprawiedliwszego i zdrowszego świata dla wszystkich, jest od początków istnienia szkoły mottem kształcenia w naszym "Medyku".
Patronka szkoły Zofia Szlenkierówna całym swoim życiem udowadniała, że bez względu na pozycję społeczną i posiadany majątek, pomoc człowiekowi daje największą satysfakcję.
Ponieważ w przyszłym roku upłynie 40 lat odkąd ta niezwykła kobieta została patronką naszego "Medyka" warto przypomnieć jej trudne i zarazem niezwykłe życie.
Jak podaje Encyklopedia dla pielęgniarek i inne opracowania o początkach pielęgniarstwa w Polsce Zofia Szlenkier urodziła się 7 września 1882 roku w rodzinie Marii i Karola Szlenkier. Ojciec Zofii był znanym w tamtych czasach przemysłowcem dzięki czemu rodzina posiadała duży majątek. Początkowo młoda Szlenkierówna kształciła się w domu. W latach 1905–1907 studiowała medycynę w Genewie. Nie ukończyła studiów ze względu na chorobę matki. W latach 1908–1910 kontynuowała naukę w Szkole Pielęgniarstwa Florence Nightingale w Londynie. W tym czasie podjęła decyzję o wybudowaniu nowoczesnego szpitala dla dzieci. Na ten cel poświęciła cały majątek otrzymany po rodzicach. Szpital został oddany do użytku w 1913 roku i otrzymał imię: Szpital im. Karola i Marii dla Dzieci w Warszawie. Szpital okazał się jednym z najnowocześniejszych w Europie. W niedługim czasie właścicielka szpitala przekazała go miastu, jednak do końca życia pracowała w nim jako kuratorka i zajmowała się zatrudnianiem pielęgniarek.
Od początku istnienia szpitala, pielęgniarki dobierane były spośród osób świeckich i cały czas doszkalane. Zofia Szlenkier wymagała całkowitego poświęcenia pracy, toteż pielęgniarkami mogły w nim być jedynie kobiety bezdzietne i niezamężne. Założenie rodziny było równoznaczne z utratą pracy. Odbywały w nim także praktyki uczennice nowoczesnych szkół pielęgniarstwa. Spośród personelu szpitala wyłoniły się również pierwsze nauczycielki pielęgniarstwa pediatrycznego.
Zofia Szlenier przez całe życie doskonaliła się w zawodzie pielęgniarki.W 1920 skończyła kurs w Szkole Pielęgniarstwa im. Florence Nightingale we Francji (Bordeaux). W 1928, po otrzymaniu dyplomu została dyrektorką w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa, którą zarządzała do 1 grudnia 1936.
Uczestniczyła w pracach Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych oraz Polskim Towarzystwie Szpitalnictwa (w obu stowarzyszeniach była członkiem honorowym).
Jej zasługi na polu pielęgniarstwa i szpitalnictwa zostały docenione przez społeczność miedzynarodową i Państwo Polskie. Została wielokrotnie odznaczona ważnymi orderami i odznaczeniami zawodowymi i państwowymi:
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)
- Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921)
- Złotym Krzyżem Zasługi
- Medalem Florence Nightingale (1935)
- Papieskim orderem Pro Ecclesia et Pontifice
Na początku II wojny światowej Szlenkierówna została poważnie ranna i hospitalizowana w jednym z warszawskich szpitali. Tam zmarła 2.10.1939 roku.
Zofia Szlenkier spoczywa na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera Z-3-18,19).
Nadrzędnym celem całego życia Zofii Szlenkierówny, obok zabezpieczenia fachowej pomocy i opieki chorym, było budowanie sprawiedliwszego i zdrowszego świata dla wszystkich; motto tegorocznego Światowego Dnia Zdrowia jakże bliskie całej społeczności naszego "Medyka".
Bibliografia:
- Monografia-Historia i tradycja Zespołu Szkół Medycznych im. Zofii Szlenierówny w Katowicach w latach 1954/55-1994/95
- Poznańska S. Pielęgniarstwo wczoraj i dziś
- Kaniewska-Iżycka J. Rozwój pielęgniarstwa w Polsce do roku 1950
- Maksymowicz A. Zagadnienia zawodowe pielęgniarstwa na tle historycznym
- Encyklopedia dla pielęgniarek
Wszystkie książki dostepne w bibliotece szkolnej "Medyka".
